Srbija i njene filmske autorke predvodiće sekciju „Divlje ruže” na Filmskom festivalu u Trstu, čije 36. izdanje će se održati od 16. do 24. januara 2025. Ovu reviju, posvećenu rediteljkama iz Centralne i Istočne Evrope, vodiće reditelj Stefan Ivančić, producent i član selekcione komisije Filmskog festivala u Lokarnu. Sekcija ima za cilj da promoviše nove ženske perspektive iz savremene Srbije, nakon prethodnih izdanja sa fokusom na Poljsku, Gruziju, Ukrajinu i Nemačku.
Lične priče, privatne priče koje mogu biti političke i dokumenti sveta koji se stalno menja. Priče sposobne da prikažu događaje, osećaje i sećanja na zemlju opterećenu prošlošću, još uvek previše blisku, obeleženu ratovima i unutrašnjim podelama, na osnovu kojih su današnje generacije pozvane da grade i zamišljaju zemlju sutrašnjice.
U nizu naslova nalazi se 11 raznovrsnih dela, koje je stvorilo isto toliko rediteljki, od kojih su neke već dobro poznate na evropskoj filmskoj sceni zahvaljujući učešću na međunarodnim festivalima, a druge željne da svojim novim delima zadive publiku. „Filmski jezik srpskih stvarateljki ponovo priča priče iz devedesetih: i režiserke koje još žive u Srbiji i one iz dijaspore nastoje da se konačno pomire sa tim periodom, podsećajući na neke ključne događaje iz tog vremena kako bi interpretirali sadašnjost i kolektivne traume jedne zemlje’, izjavila je Nikoleta Romeo, umetnički direktor festivala.
Među protagonistima sekcije biće Iva Radivojević sa svojim igranim filmom “Kada je zazvonio telefon”, koji ju je doveo u žižu međunarodne javnosti zahvaljujući posebnom pominjanju na poslednjem filmskom festivalu u Lokarnu. Film istražuje izmeštanje i prirodu sećanja, sposobnog da izbriše istoriju i identitet cele zemlje, kroz telefonski poziv jedanaestogodišnje devojčice. Uz nju, Emilija Gašić sa svojim najnovijim radom “78 dana”, koji je ove godine imao svetsku premijeru na Roterdamskom filmskom festivalu, a već je osvojio nekoliko nagrada na evropskim festivalima, priča priču o tri sestre koje snimaju svoj svakodnevni život, od prvih poljubaca do prvih razočarenja, tokom rata u Srbiji 1999. godine, koristeći to kao svoje jedino utočište od bombi.
U sekciji će se naći i druge međunarodno renomirane ličnosti, poput Milice Tomović, sa svojim debitantskim filmom “Kelti”, koji je osvojio nagradu CEI – Centralnoevropske inicijative na 33. Filmskom festivalu u Trstu, a izabran je na Berlinalu 2021. da se takmiči u sekciji Panorama, ili Ivane Mladenović sa “Ivanom Groznom” , predstavljena u Lokarnu u 2019, odnosno Marta Popivoda sa “Pejzažima otpora”, koja je predstavljena na desetinama međunarodnih festivala.
Sekcija se nastavlja sa dva dokumentarna filma: “Druga strana svega” u režiji Mile Turajlić, koji je osvojio značajna priznanje nakon svetske premijere na Filmskom festivalu u Torontu 2017. (uključujući nagradu za najbolji dugometražni dokumentarni film na IDFA te iste godine), i “Domovine” Jelene Maksimović. Listu upotpunjuju i četiri kratka filma talenata u nastajanju Tare Gajović (U ramenima), Jelene Gavrilović (Nikog nema), Maše Šarović (Grad) i Tamare Todorović (Roze).
“Divlje ruže” sa fokusom na Srbiju se ralizuju zahvaljujući podršci Filmskog centra Srbije.
Slike iz filmova u „Divlje ruže – Srbija“ možete pronaći na sledećem linku: https://bit.ly/36TFF_WildRoses
***
Poljska fotografkinja i reporterka Monika Bulaj kreirala je poster za 36. izdanje
Predstavljen je i poster za 36. izdanje Filmskog festivala u Trstu: „Odmah smo se zaljubili u sliku Monike Bulaj zbog njene sposobnosti da kombinuje modernost i tradiciju; snimak Kavkaza, neplodnog i bez drveća, neka vrsta Modernih vremena na preko 2000 metara nadmorske visine. Snimak je nastao tokom priprema za svadbeno slavlje, gde je struja luksuz koji, međutim, označava kraj pesme i drevnih zvukova, i otvara vrata novom. Nova energija koja povezuje, izazvana električnim kablovima, nije samo električna energija. To je energija koja povezuje ljude, prevazilazeći geografske i kulturne barijere. Festival može da dopre do nove publike i da stvori nove mreže odnosa. Električni kablovi tako postaju simbol nade, povezanije i međusobno povezane budućnosti.
Fotografkinja, reporterka i dokumentaristkinja, Monika Bulaj radi na granicama vera i zajedničkih svetih mesta, manjina i ugroženih nomadskih naroda, u Evroaziji, Africi, Karibima i Južnoj Americi. Objavljivala je u velikim evropskim i međunarodnim časopisima (uključujući La Repubblica, Corriere della Sera, Internazionale, National Geographic, Time, The New York Times i The Guardian). Pisala je i nastupala u pozorištima i na univerzitetima, objavila književne i fotografske reportaže, bila je aktivno uključena u nastavu i kustostvo, i napravila stotine fotografskih izložbi širom Evrope, Njujorka i Kaira.
Plakat 36. Filmskog festivala u Trstu možete pronaći na sledećem linku (Ph. Monika Bulaj): https://bit.ly/36TFF_manifesto
***
Rođen uoči pada Berlinskog zida, Filmski festival u Trstu je prva i najznačajnija italijanska manifestacija posvećena kinematografiji Centralne i Istočne Evrope: već više od trideset godina, bio je privilegovana opservatorija kinematografije i filmskih stvaralaca, uglavnom malo poznatih – ako ne i potpuno nepoznatih – italijanskoj publici, i uopšte ‘zapadnoj’ javnosti.
Sve informacije dostupne na sajtu www.triestefilmfestival.it
Festival na društvenim mrežama
Facebook: https://www.facebook.com/@TriesteFilmFest