Kako izgleda rad pozorišta proteranog iz jednog u drugi, barikadama podeljeni grad? Kakva je uloga umetničkog čina u etnički podeljenom društvu? Kakva je profesionalna sudbina umetnika u sukobu naroda, politika i mitova? Koliko je kultura potrebna izolovanim ljudima kojima su uskraćena osnovna prava? Na ova pitanja dokumentarni film „Pozorište iz kutije za cipele“ daje svoj vizuelni odgovor i ostavlja ih otvorenim za tumačenja.
Kroz razgovor sa glavnim protagonistom, direktorom i režiserom srpske drame Nenadom Todorovićem, autor filma Predrag Radonjić, koristeći nizove asocijativnih slika iz kosovske stvarnosti, od NATO bombardovanja 1999. godine do današnjice, i spajajući ih sa onima iz pozorišnih predstava, predstavlja jedan neobičan svet u kom se teatarska fikcija pokazuje kao manje nadrealna i apsurdna od ambijenta u kojoj se kreira. U tom svetu lepote, bola i besmisla, izolovanosti, usamljenosti i ugroženosti, žive gledaoci i rade glumci ovog nesvakidašnjeg pozorišta.
