Nemačka familija Vajfert se polovinom XVIII veka naselila u Vojvodini koja je tada pripadala Austrougraskoj monarhiji. Vrednim radom cele familije, Vajfertovi su napredovali i sticali bogatstvo kroz osnivanje prve pivarske fabrike. Polovinom XIX veka, rodio se Đorđe Vajfert. Školovao se u Mađarskoj i Namačkoj gde je usavršavao pivarstvo. Već sa 23 godine, otvara fabriku piva u Beogradu, koju on vodi, i poslovno napreduje. Vremenom postaje veliki industrijalac. Njegova polja delovanja su mnogobrojna i za tadašnju Srbiju veoma važna. Osniva niz rudnika u Srbiji, postaje guverner Narodne banke Srbije, osnivač je mnogih važnih institucija, bio je istraživač, inovator, vrstan numizmatičar… Ali, i ogroman humanista, veliki donator i zadužbinar, neimar koji je podizao i katolička i pravoslavna zdanja… Njegovo životno geslo je bilo: «Treba davati, da bi se ponovo steklo».
Bio je mason, komander škotskog reda, pa Veliki majstor Velike lože Jugoslavija. Jednom rečju, jedan neverovatno bogat i sadržajan život koji sa etičkog, građanskog i socijalnog stanovišta jeste idealan primer sadržaja i značenja na koje možemo da se ugledamo, ne samo mi u Srbiji, nego i znatno šire. Đorđe Vajfert je, izuzimajući što je njegov lik na srpskoj moneti i što i dalje postoji Weifert pivo, skoro zaboravljen u Srbiji.
