Koristeći se stilski i formalno različitim sredstvima, Žude slikovito opisuje stanje duha u svom okruženju. Raznolikošću u pogledu stila i roda filma, njegova alegorična slika Rumunije je istovremeno slika svih malih sredina danas koje su suštinski nerazvijene.
Četvrti dugometražni film Igora Drljače „Tabija“ žanrovski je postavljen kao socijalna drama sa ljubavnom pričom u svom središtu. Film je premijerno prikazan na 71. Filmskom festivalu u Berlinu – Berlinale u okviru programa „Generation“. U Beogradu je premijerno prikazan na nedavno završenom 27. izdanju Festivala autorskog filma.
Hrvatski autori i autorke na Interface Video Art Festivalu demonstrirali su vešto baratanje konceptualnim filmom i video-ogledima, idejno jedrim, lišenim praznog hoda i oslobođenim potrebe da povlađuju gledaocu.
Praviti film o Želimiru Žilniku znači praviti jedan od filmova (postojećih i budućih) koji se bave likom i delom ovog reditelja, svesno se upuštati u rizik pričanja priče koja unapred preti da bude nedovršena. Ova početna instanca govora o Žilniku određena je figurom reditelja koji u ovom slučaju figuriše i kao glavni akter, čija šest decenija duga karijera broji više od 60 naslova autora koji je inspirisao stotine kritičkih i naučnih tekstova, monografskih studija, više izložbenih postavki, retrospektiva, održao stotine javnih predavanja.
Kratkometražni igrani film „Armadila“, rediteljke Gorane Jovanović, premijerno je beogradskoj publici prikazan na ovogodišnjem 27. izdanju Festivala autorskog filma u okviru programske selekcije Hrabri Balkan, dok je na mnogobrojnim festivalima ovo ostvarenje osvojilo značajne nagrade, među kojima su i glavne nagrade na Viena Shorts-u, filmskom festivalu u Motovunu i nagrada za najbolje ostvarenje FeKK Bal u Ljubljani.
Ako je u prošlogodišnjoj selekciji Jug-jugoistok subjekt bio dodirljiv, njegova opna iluzorna i/ili porozna, ove godine otišlo se korak dalje: subjekta od krvi i mesa gotovo da više ni nema (u kadru). On posmatra i progovara iz off-prostora, oživljava kroz pronađene fotografije, posthumne projekte.
Marko Grba Singh se nakon geografskog lutanja svojih kratkometražnih filmova zatvorio u sopstvenu i porodičnu povest i jedno parče istorije svoje zemlje. „Rampart“ je šetnja sa duhovima i skok preko bedema u još otvorenije intimne i filmske prostore.
Mladi autor pokazuje sposobnost slobodnog poigravanja sa arhetipovima duboko ukorenjenim u kulturološko nasleđe Balkana. Kasalica se u svoj debitantski diptih hrabro upušta gradeći vrlo definisan i specifičan autorski potpis kombinujući arhetipske narative i savremena tumačenja.
Činjenica je i da je autorka u vremenu u koje je smestila svoj debitantski film imala godine deteta iz filma, a da danas ima godine koje imaju odrasli likovi iz filma pa je tako njeno preispitivanje okolnosti u filmu dvostrano.
Paralelno sa aktuelnim Festivalom autorskog filma, na severnom polu istočne Evrope, u Estoniji, održana je svetska premijera filma ,,Delovi tela“ Svetislava Dragomirovića na festivalu POFF shorts (Tallin Black Nights). U pitanju je film čiji scenario nastaje na tragu priče „Šuma“ Lane Bastašić, iako se služi i elementima drugih priča iz zbirke „Mliječni zubi“ („Kiselina“).
Regionalna kinematografska scena je sa „Murinom“ dobila retko snažnu sagu o suštinski jakoj ženskoj heroini koja u sebi neguje najvažnije ljudske vrednosti za koje se bori sa antičkom srčanošću.
Film Senke Domanović „Mi nismo pokrenuli vatru“, prikazan u okviru proteklih festivalskih izdanja 19. Filmskog fronta i 17. Slobodne zone, u zapletu najavljuje priču o dvoje poznanika koji se susreću posle izvesnog broja godina.