Dosledan dosadašnjem rediteljevom gestu, „Muzej revolucije“ ne krije svoj ideološki parti pris, ali njime ni ne vitla ex cathedra. On je prevashodno muzej afekata, a ne artefakata. Upravo kakvim je Rihter i zamišljao svoje zdanje.
Rediteljka Dina Duma debitovala je igranim filmom „Sestre“, premijerno prikazanim na 55. Međunarodnom filmskom festivalu u Karlovim Varima gde je osvojio i specijalnu nagradu žirija. Film je domaćoj publici predstavljen u okviru 50. FEST-a.
Umetnički eskapizam je, čini se, postao trend kada autorska ekipa želi da ispriča toplu, nežnu priču o nepatvorenim međuljudskim odnosima, dok je praksa pokazala da tu sladunjavost publika prihvata, skoro isključivom u arhaičnom pakovanju.
Srpski festivalski filmovi u raskoraku. Slobodna definicija: srpske koprodukcije, uglavnom manjinske, stranih autora, reditelja-emigranata i/ili onih čija imena nisu nepovratno utkana u tkivo srpske filmske industrije, delimično ili u potpunosti na stranom jeziku ili jezicima.
Politička dimenzija filma otkriva se kroz odabir teme u čijoj srži se nalazi pitanje savremenog političkog paradoksa, koji otkriva apsurd kao jedno od svojstava svog delovanja.
„Posle zime“, za regionalni film, donosi nov pogled na temu, zastupajući generaciju koja je nevidljiva na platnu. Ovaj film duboko povezuje naše društveno okruženje sa globalnim, ukidajući surovu izolaciju koju mladi ljudi na ovim prostorima osećaju.
Prateći Lidiju (Jasna Đuričić), čiji je zadatak da u ime kontroverznog investitora (Aleksandar Đurica) nadgleda radnike na novootvorenom gradilištu, film razobličava strukture moći i pokušava da ukaže na različite nivoe zanemarivanja onih na dnu socijalne hijerarhije.
Stilski „Zbornica“ pokazuje bogat i jedinstveni autorski svet Sonje Tarokić, koja istovremeno ostaje uzemljena u aktuelne društvene okvire, što čini ovo likovno i zvučno stilizovano ostvarenje visoko komunikativnim i umetnički relevantnim.
„Komunistički raj“ – dugometražni igrani film Miloša Stojanovića, reditelja do sada poznatog po dokumentarnom filmu „Šaban“ (2007), svoju premijeru je imao na jubilarnom 50. izdanju FEST-a u okviru selekcije „FEST fokus“. Film je rađen po motivima istoimene manje poznate drame Aleksandra Popovića i predstavlja kritiku prevrtljivog ljudskog duha i ideološkog slepila u kriznom, ratnom stanju.
Ostaje otvoreno pitanje – kada se izolujemo – gde se nalazi neprijatelj – izvan postavljenih granica i bodljikavih žica ili u nama. Možda je lakše ne imenovati ga, ali se zove strah.
Stefan Arsenijević predstavlja svoj drugi dugometražni igrani film, „Strahinja Banović“, koji je svetsku premijeru imao na 55. izdanju Festivala u Karlovim Varima, gde je ovenčan Kristalnim globusom za najbolji film.
Hrabrost da se ustaljenoj temi pristupi na nov i složen način govori u prilog tome da, ma koliko manjkav konačni proizvod bio, od Nikolića u budućnosti ipak imamo čemu da se nadamo.