U knjizi u, pored tekstova u vezi sa ovim nagrađivanim filmom, možete, scenario za Enklavu i opsežni intervju sa Goranom Radovanovićem – sve to ilustrovano brojnim fotografijama. Drugi igrani film Gorana Radovanovića, požnjeo je lep uspeh tokom festivalskih i bioskopskih prikazivanja. Film je u martu 2015. godine premijeru imao na 43. FEST-u, da bi se u junu iste godine našao u glavnom programu Moskovskog filmskog festivala, gde je osvojio nagradu publike. Bogat festivalski život u zemlji i inostranstvu je ovenčan brojnim priznanjima (nagrada u Sopotu za montažu, nagrada u Vrnjačkoj Banji za najbolji scenario, specijalna nagrada za mlade glumce Filipa Šubarića i Denisa Murića u Nišu, nagrada reditelju u Leskovcu, nagrada publike u Montereju, nagrada UNICEF-a na Filmskom festivalu Olimpija u Grčkoj, nagrada za muziku u Antaliji, gran-pri u Bergamu, gran-pri novinara u Ruenu, gran-pri u Napulju…). Dve godine nakon premijere, pred filmske poštovaoce je stigla i knjiga Kosovo, vera i pomirenje: Eseji o filmu Enklava Gorana Radovanovića.
Knjiga je prvi put predstavljena 28. oktobra 2016. na Međunarodnom beogradskom sajmu knjiga, na štandu Filmskog centra Srbije, da bi 12. decembra promociju imala i u prostorijama FCS-a u Ulici Koče Popovića. Ovo izdanje Nama Filma u je potpunosti fokusirano na, kako naslov već sugeriše, Enklavu, igrani film Gorana Radovanovića koji se bavi sudbinom Srba u enklavama na Kosovu i Metohiji (izdavač Nama Film je ujedno i producent filma Enklava). Knjiga sadrži nekoliko segmenta – počinje odlomkom iz romana Moravska noć čuvenog austrijskog pisca i aktiviste Petera Handkea, a zatim slede tekstovi Nevene Stanković (Slike-prizori u filmu Enklava), Žarka Radakovića (Enklava) i Stivena Taubeneka (Put prema otvaranju: Rod, zvuk i prostor u filmu Enklava). Sledi prvi deo intervjua koji je Goran Radovanović dao filmskom poznavaocu Miroljubu Stojanoviću, inače uredniku izdavačke delatnosti Filmskog centra Srbije. U ovom veoma detaljnom razgovoru, Radovanović govori o svojim (filmskim) počecima i uzorima (pre svega Makavejev, ali i Žilnik, Pavlović i Petrović), da bi pojasnio i svoj prelazak iz kratkog, dokumentarnog filma u sferu dugometražnog, igranog.
Zatim slede tekstovi Dok ležah na samrti: Enklava kao metafora Skota Ebota, Čehovljevi dečaci u ratnoj zoni: Enklava, film Gorana Radovanovića Slobodanke Vladiv-Glover i Moj najbolji drug Lotara Štruka, publiciste i pisca iz Nemačke. „Srce“ knjige je scenario Gorana Radovanovića za film Enklava, nakon čega dolazi poslednji niz tekstova o filmu, ovoga puta iz pera Srđana Vučinića (Deca nas gledaju: O naraciji u filmu Enklava Gorana Radovanovića), Božidara Zečevića (Vezano zvono), Miloja Radakovića (Enklava, Toronto) i Borisa Trbića (Alternativni narativi o traumi rata: Enklava kao minorni transnacionalni film). Knjigu se završava drugim delom intervjua u kome Goran Radovanović odgovara na Stojanovićeva pitanja o svojim filmovima, kako dokumentarnim, tako i igranim, sa posebnim akcentom na Enklavu. Knjiga Kosovo, vera i pomirenje: Eseji o filmu Enklava Gorana Radovanovića ima 234 stranice i, uz tekstove, sadrži brojne crno-bele i kolor fotografije. Enklava će svoj bioskopski život u Nemačkoj otpočeti 16. februara 2017. godine, a nedavno se ovaj film našao i na listi preporuka nemačkog izdanja uglednog časopisa Rolling Stone za 2017. godinu.
Đorđe Bajić