Početkom maja, na nepogrešivo filmičnim lokacijama prestoničkog hotela Jugoslavija, snimljen je kratki igrani film Soba smrti urađen u okviru ispita studenata druge godine filmske i televizijske produkcije na beogradskom Fakultetu dramskih umetnosti. Za režiju se pobrinuo Nemanja Ćeranić, autor pre par godina primećenog i hvaljenog kratkog igranog filma Stočar.
Reč je o slobodnoj adaptaciji priče U sobi smrti (In the Deathroom) iz pera znamenitog Stivena Kinga, koja je ovde poslužila kao polazni okvir za priču o neumitnosti i bremenu osvete. Dostupni sinopsis otkriva nam sledeće: Kada televizija odbije emitovanje njegove emisije, Raško iz ličnih razloga odlučuje da je plasira preko interneta i tako otkrije istinu o smrti svoga brata. Raško potom biva kidnapovan i zatvoren u sobu smrti u kojoj se susreće sa „glavnim junakom“ svoje emisije, Kempesom.
Scenario je delo Nevene Perlić, Miloša Vučkovića, Strahinje Madžarevića i Ivana Stančića. Produkcijom su se bavili studenti druge godine filmske i TV produkcije Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu, a u glavnoj ulozi, ulozi osvetnika Raška gledaćemo Igora Benčinu. Uloga Kempesa dodeljena je Branislavu Lečiću, a jednu od uloga tumači i Petar Milićević. Baš kao i u slučaju radnije pominjanog Stočara, direktor fotografije je Igor Marović.
U izjavi koja upravo sledi, reditelj Nemanja Ćeranić pojasnio nam je šta ga je privuklo ovom kratkom filmu i koje bi to bile referentne tačke na kojima počiva Soba smrti na idejnom planu i na planu poetike: „Meni se svidelo što film ima žanrovski pristup. Interesantno je da se, kao i u slučaju Stočara, opet radi o osveti, ali na jedan drugačiji način pošto je u ovom filmu put osvete bitniji od nje same. Imamo tu paralelu Raška i njegovog videa. Dok njegov video ugleda svetlost dana na internetu, on za to vreme prolazi kroz hoksijansku dramu koju je Volter Hil stalno citirao i koja glasi: Da li će živeti ili će umreti? A imamo i taj momenat istine. Postavlja se i pitanje – šta je istina i da li ljudi danas žele istinu? Glavni negativac koga igra Branislav Lečić tu je da nas ubedi da istina ljudima danas nije bitna stvar, i da je uzaludno to za šta se Raško bori. Tu dolazi do sukoba između Raška i Kempesa, kako na globalnom tako i na ličnom nivou. Što se, pak, poetike tiče, mislim da je najveći uticaj predstavljao klasični Holivud, i reditelji poput opet famoznog Botičera, ali ovog puta i najmanje poznatog jednookog Andrea de Tota, koga sam u jednom detalju i citirao u Sobi smrti.
Zanimljivo je da je ovde okupljenim studentima filmske i TV produkcije upravo Ćeranićev Stočar bio predočen kao deo prijemnog ispita, te su za režiju Sobu smrti pozvali baš njega. Film će biti prikazan u 4. juna u okviru Producentskog dana u velikoj sali Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu.
Zoran Janković